افرا ورزش – یگانه عصاری : ترانه احمدی؛ نامی است که حالا اسکیت ایران، رشته‌ای که هنوز در کشور خودمان نوپاست، را به جهان معرفی کرده است.
او قهرمان جهان است و در مسابقه آخر خود یعنی بازی‌های جهانی اسکیت در ایتالیا در ماده فری استایل موفق به کسب مدال طلا شد و با کسب این مدال توانست از رقیب تایوانی خود انتقام شکست در بازی‌های آسیایی را بگیرد.
ترانه البته پیش از این نیز با کسب مدال نقره بازی‌های آسیایی هانگژو تاریخ‌سازی کرده بود. نکته جالب ماجرا اما موضوع دیگری است. ترانه احمدی در دو سال اخیر هیچ اعزام بدون مدالی نداشته است و به هر مسابقه‌ای که اعزام شده، با مدال برگشته.
مدال طلا در ایتالیا و گویا نام ترانه احمدی با مدال گره خورده. مسابقات چطور بود؟
مسابقات ایتالیا که من در آن شرکت کردم، “رولر گیمز” بود، یعنی المپیاد یا بازی‌های جهانی اسکیت. من سال 2017 این مسابقات که در چین برگزار شد، توانستم اولین مدال طلای سطح جهانی در تاریخ اسکیت را به دست بیاورم، البته آن زمان زیر 19 سال بودم.
دومین دوره این مسابقات سال 2019 در اسپانیا برگزار شد ولی من نتوانستم آنجا به مدال برسم و این سومین دوره بود که در آن شرکت کردم و توانستم طلا را به دست بیاورم. این اولین مدال طلای تاریخ دختران بزرگسال فدراسیون اسکیت است.
و طلسم نبردن رقیب چین تایپه‌ای هم شکسته شد.
بله من سال گذشته با این رقیب چین تایپه‌ای چندین بار مسابقه دادم. یکبار تیر ماه سال گذشته در فرانسه بود که دو بر یک بازی را به او واگذار کردم.
مسابقه بعدی هانگژو بود که در فینال با اختلاف سه صدم ثانیه به او باختم و یکبار دیگر در مسابقات جهانی که در چین بود و دوباره با سه صدم ثانیه اختلاف بازی را به او واگذار کردم.
اما امسال توانستم از سد عبور کنم و دو بر صفر برنده شوم. این رقیب چین تایپه‌ای انگار سدی بر سر راه من بود که خدا را شکر موفق شدم این بار شکستش دهم.
این حقیقت که شما در دو سال اخیر هیچ اعزامی نداشته‌اید که بدون مدال بازگشته باشید، نکته‌ای است که شاید کمتر کسی بداند.
بله . البته من پیش‌تر اعزام بدون مدال داشتم ولی در دو سال اخیر به هر مسابقه‌ای که اعزام شده‌ام، با مدال برگشته‌ام.
در حال حاضر انتظارت به عنوان مدال‌آور اسکیت از مسئولان چیست؟
شاید کمتر کسی بود که رشته ما را می‌شناخت و با این رشته آشنایی داشت. اسکیت در بازی‌های آسیایی هانگژو بود که بسیار مورد توجه قرار گرفت و شناخته‌شده‌تر شد.
یکی از دلایلی که این مساله داشت، پخش تلویزیونی بود. همچنین دیده شدن رشته و ورزشکاران ما در فضای مجازی و پرداختن به آن در رسانه‌ها.
بسیاری تازه متوجه شدند که ما چنین رشته‌ای در ایران داریم. من از مسئولان ورزشی می‌خواهم که به رشته ما مثل دیگر رشته‌ها نگاه کنند.
رشته‌ای مثل ووشو. ووشو هم المپیکی نیست ولی همه آن را می‌شناسند و مسابقات مهم آنها پخش می‌شود. اگر به رشته ما هم با همین دید نگاه کنند، هم جامعه بزرگتری پیدا می‌کند و مردم بسیاری به این رشته جذب می‌شوند و هم خودمان یقینا با داشتن حمایت‌ها موفق‌تر خواهیم بود.
بزرگترین هدف و آرزوی شما در اسکیت چیست؟
بزرگترین آرزویی که دارم این است که رشته ما المپیکی شود و من بتوانم تا زمانی که در این رشته هستم و فعالیت می‌کنم، المپیک را ببینم و بتوانم مدال خوش‌رنگی برای کشورم به ارمغان بیاورم.
