افرا ورزش، دعوت اخیر کمیته توسعه بدمینتون آسیا، ثریا آقایی همراه با امیر جباری به کمپ پیشرفته آسیا (AOP) در سال جاری میلادی دعوت شد.
این کمپ پیشرفته که ویژه نخبگان بدمینتون آسیا است فروردین ماه سال آینده و پیش از مسابقات بین المللی مالزی برگزار می‌شود.
این برای چهارمین سال متوالی است که ثریا آقایی به کمپ پیشرفته بدمنیتون آسیا دعوت می‌شود. وی یک ماه پیش هم در رقابت های بین‌المللی سریز نپال به عنوان نایب قهرمانی دست یافت.
ثریا آقایی اولین و تنها دختر بدمینتون ایران که موفق به حضور در فهرست ۱۰۰ بدمینتون باز برتر جهان شد و به عنوان بازیکن رزرو در آستانه کسب سهمیه المپیک هم قرار گرفت.
این در حالی است که یک کادوی تولد باعث گرایش وی به بدمینتون شد.او ضمن اشاره به این موضوع گفت که می‌خواهد به عنوان اولین دختر بدمینتون صاحب سهمیه المپیک شود.
*بی ربط نیست اگر بگوییم بدمینتون زنان ایران با ثریا آقایی خیلی بیشتر شناخته شد. او بدمینتون را از چه سالی آغاز کرده؟
– در مجموع ۱۳ سال است که بدمینتون بازی می کنم و از ۹ سال پیش هم عضو تیم های ملی در رده های سنی مختلف هستم. در حال حاضر هم عضو تیم ملی بزرگسالان هستم.
* چه شد که فعالیت در بدمینتون را انتخاب کردید؟
– ۷ یا ۶ ساله بودم که پدر و مادرم برای جشن تولدم یک جفت راکت بدمینتون گرفتند. همان موقع شروع به بازی بدمینتون کردم و کم کم هم به این رشته علاقمند شدم. این‌گونه شد که خیلی جدی همین رشته را دنبال کردم در حالیکه رشته فعالیت دیگر اعضای خانواده‌ام فوتبال و بسکتبال بود.
* بعدها از این انتخاب پشیمان نشدید؟
– نه؛ اتفاقا خیلی بیشتر علاقمند شدم و هر چه می‌گذرد انگیزه‌هایم برای ادامه راه و موفقیت‌های بیشتر هم تقویت می‌شود. به خصوص که حمایت خانواده‌ام را هم داشتم. بدمینتون رشته‌ای سخت اما خیلی جذاب است.
* بدمنیتون ایران را چگونه می بینید؟ به خصوص در بخش دختران؟
– بدمینتون جزو رشته هایی است که شاید خیلی‌ها نسبت به آن اطلاعات زیادی نداشته باشند. خیلی‌ها فکر می‌کنند که رشته ای آسان است در صورتی که اصلا اینطور نیست.
بدمینتون رشته‌ای سخت و نفس گیر است. به آمادگی بدنی و روانی زیادی نیاز دارد. بدمنیتون ایران هم نسبت به سال‌های گذشته پیشرفت‌هایی داشته اما با توجه به اینکه آسیا مهد بدمینتون دنیا است و قدرت‌های جهان در شرق قاره متمرکز هستند، باید خیلی بیشتر از این‌ها کار کنیم.
* برای پیشرفت سریعتر و بیشتر به چه فاکتوری بیشتر نیاز است؟ مثلا جذب مربی خارجی توسط فدراسیون می تواند تاثیرگذار باشد؟
– البته زمانی که من عضو تیم نوجوانان بودم، سرمربی تیم یک مربی اندونزیایی بود. چهار سال زیر نظر این مربی کار کردم. در بخش مردان هم برای مدتی مربی خارجی کنار تیم ملی بود.
اما در کل با توجه به دوره‌های آموزشی بین‌المللی که مربیان ایرانی در آنها شرکت کرده‌اند، فکر می‌کنم تمرین در کنار همین مربیان برایمان خوب و نتیجه بخش باشد. آنچه بیشتر از همه به آن نیاز داریم حریف تمرینی است.
اینکه بازیکنانی از شرق آسیا به طور ثابت در ایران و کنار ملی‌پوشان باشند. تمرین کردن کنار چنین بدمینتون بازانی خیلی می تواند نتیجه بخش باشد.
تاثیر مثبت تمرین در چنین شرایطی به مراتب بیشتر است به خصوص که به قوی‌تر شدن مچ دست هم کمک می‌کند.
* ثریا آقایی شخصا چه برنامه ای ورزشی را دنبال کرده که به این سطح از موفقیت رسیده است؟ حریف تمرینی که نداشتید؟
– نه؛ تا به امروز حریف تمرینی با این عنوانی که به اشاره کردم نداشتیم اما طی سال‌های گذشته تلاشم این بوده که در تمام برنامه های اردویی فدراسیون حضور منظم داشته باشم.
شخصا هم همیشه پیگیر تمریناتم بوده ام و اینکه آمادگی‌ام را در هر شرایطی در سطح مناسب نگه دارم. اما هنوز هم راه باقی مانده تا رسیدن به آن سطح از موفقیت هایی که مدنظرم است.
* چه دورنمایی برای خود در بدمینتون در نظر گرفته‌اید؟
– اولین چشم اندازم این است که بتوانم سهمیه المپیک بگیرم و تلاشم این است این کار را برای المپیک ۲۰۲۰ انجام دهم.
برای المپیک ریو خیلی نزدیک به کسب سهمیه شدم چون ششمین بازیکن رزرو بودم اما همان زمان به خاطر یک آسیب دیدگی مجبور به جراحی شدم.
همین مسئله من را چندماه از میادین دور کرد و در نهایت هم نتوانستم سهمیه بگیرم. اینبار اما تلاشم این خواهد بودکه هیچ اتفاقی مانع از المپیکی شدنم، نشود.
کاوه محرابی در المپیک پکن حضور داشت و من هم می خواهم اولین دختر بدمینتون‌باز ایرانی باشم که سهمیه المپیک می‌گیرم.
* قبل از المپیک اما بازی‌های آسیایی برگزار می شود. شما در دوره گذشته این بازی‌ها حضور داشتید. برای دوره آتی هم برنامه‌ای دارید؟
– مسلما مصمم به حضور در بازی‌های آسیایی هستم. همان‌طور که گفتم بهترین بدمینتون بازان جهان از آسیا و شرق قاره هستند.
به همین دلیل با شرایط فعلی بدمینتون ایران و سطح خیلی بالایی که بدمینتون بازان شرق آسیا دارند، مدال‌آوری در بازی‌های آسیایی خیلی سخت است اما واقعا همین حضور هم تاثیر خوبی دارد.
بعد از بازی‌های آسیایی اینچئون که من در آن شرکت کردم و به واسطه دیداری که با بدمینتون بازان دیگر کشورها داشتم، سطح کارم خیلی بالا رفت.
تلاشم این خواهد بود به قدری تمرین کنم که در جاکارتا خیلی بهتر و ایده آل تر از بازی های آسیایی دوره قبل باشم.
