حامد اسماعیلی – آی دبلیو اسپورتس: داستان از آن جا شروع شد که فرشته کریمی در صفحه شخصی خود از دعوت نشدن به مراسم تجلیل از برترین های لیگ فوتسال و فوتبال انتقاد کرد. نسیمه غلامی و سپس یکی دو بازیکن و مربی هم به جریان پیوستند و سپس نوبت به یک جریان رسانه ای رسید.
انتشار این موضوع توسط چند رسانه و سر دادن فریاد وا مصیبتا و قدرنشناسی و بی عدالتی در برخی از این رسانه ها ناگهان طی چند ساعت سازمان لیگ فوتسال را با چالش مواجه کرد بدون این که توجه شود این مراسم مربوط به لیگ بوده و نه تیم های ملی.
اگر فرشته کریمی و سایرین باید به این مراسم دعوت می شدند پس بازیکنان تیم های ملی فوتبال ، فوتسال و فوتبال ساحلی بدون استثتا نیز حق داشتند که انتظار حضور در مراسمی را داشته باشند که برای آن ها ترتیب داده نشده بود.
شلوغ کردن فضا ، هر اندازه هم که گسترده باشد در صورتی که پشت آن استدلال محکمی نباشد محکوم به شکست است . در این موضوع ، آشکارا فرشته کریمی و دوستان اقدامی برای فکر کردن انجام ندادند.
مراسمی که در آن جایزه بگیرها دعوت شده بودند جایی برای کسانی که در زمره برترین های لیگ فوتسال قرار نگرفته بودند نداشت . موضوعی که احتمالا فرشته کریمی و نسیمه غلامی فراموش کردند و برخی رسانه ها نیز خواسته یا ناخواسته ، تحت تاثیر اعتبار نام فرشته کریمی قرار گرفتند.
فرشته کریمی یک بازیکن بزرگ برای فوتسال ایران است اما واکنش او به موضوع دعوت به مراسم برترین های لیگ ، جایگاه او را متزلزل می کند. گرچه تبریک اینستاگرامی وی به دوستان جایزه بگیرش با هدف این انجام شد که به آن ها بفهماند در کنار آنها است اما در هر صورت ، انتظار چنین واکنش عجولانه ای از او نمی رفت.
سوال اما این است: این توقع ، از کجا سرچشمه می گیرد؟ چه کسی کجای راه را اشتباه رفته؟ شاید هم در روند سلبریتی سازی “شتاب زده” عمل کرده ایم. ما سلبریتی هایی دوست داشتنی تر از این می خواهیم.
با سابقه سال ها بازی در لیگ برتر و تیم ملی و عناوین ریز و درشت ، فرشته کریمی و دوستان در مسیری قرار دارند که باید برای خود احترام بخرند. روزهای قهرمانی که بگذرد دیگر نه از دعوت به خندوانه خبری هست و نه از تیزرهای تجاری. حتی پس از گذشت چند سال و تغییر نسل ، کسی ستاره ها را با گل ها و جام هایشان به خاطر نمی آورد اما بقای افراد دز اذهان عمومی با اخلاق و مردم داری آن ها قطعا طولانی تر خواهد بود.
خطاب به فرشته کریمی و دیگران می گویم که شما قهرمان این کشور هستید و ارزش شما به مراتب بیش از دعوت شدن یا نشدن به یک مراسم است. شما در جایگاهی ایستاده اید که باید به تدریج به سوی افسانه شدن حرکت کنید اما یک حرکت نسنجیده شما را کیلومترها به عقب باز می گرداند. هوشیار و مردم دار باشید و برای ایران ، ستاره بمانید.
