به گزارش افرا ورزش، شمارش معکوس برای سفر تیم ملی هاکی روی یخ زنان به تایلند، محل برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا آغاز شده و فاطمه اسماعیلی یکی از مهرههای مهم ایران در این رویداد است.
گلزن اول لیگ در دو فصل اخیر، اکنون امیدوار است در یک رویداد رسمی درخشش خود را کامل کند. علاوه بر توانمندی فیزیکی و فنی، این عشق به هاکی است که از او چهره موفقی در رشته محبوبش ساخته است.
او ارزشمندترین بازیکن فصل اخیر لیگ هاکی روی یخ زنان بود و رکورد بیشترین گل و بیشترین پاس در زمین را از آن خود کرد.
پس از دو اعزام برای کسب تجربه بینالمللی در امارات و روسیه، حالا زمان ورود به یک رویداد بزرگ و رسمی فرا رسیده، جایی که فاطمه و دوستان شانس موفقیت بزرگی دارند.
ستاره جوان روزانه چندین ساعت را برای رسیدن به تمرین طی میکند. او علاوه بر تمرین خود حال مسئولیت بزرگتری هم دارد.
اسماعیلی برای رشد و پیشرفت شاگردان خود که از همه ردههای سنی در تیم خود جا داده است سخت تلاش میکند و این تلاشها نوید حضور تیمی منسجم در آینده لیگ را میدهد. به عبارت دیگر گلزن شاخص لیگ، بهتدریج آماده پذیرش نقش یک مربی موفق میشود.
او مسئولیت مربیگری بازیکنان زیر ۱۴ سال ایران را به عهده گرفته است و آینده هاکی روی یخ ایران را مثبت و روشن ارزیابی میکند.
مهره خوشآتیه هاکی روی یخ زنان ایران از حس و حالش نسبت به رشته ورزشیاش اینگونه میگوید: با تمام وجود عاشق رشتهام هستم.”آیس رینک” جایی هست که خودم را پیدا میکنم، میتوانم درست تصمیم بگیرم و میتوانم تحلیل کنم که چه موقع حمله کنم. زمین هاکی خانه من هست.
اسماعیلی ادامه داد: ورزش ما تیمی است و موفقیت شخصی و ربطدادن پیروزی به یک نفر برای ما معنای خاصی ندارد. همه با هم برای بهترین نتیجه تلاش میکنیم. از کسانی که روی نیمکت هستند و بازی نمیکنند تا کسی که گل میزند، همه و همه در برد تیم دخیل هستند.
بحث ما و فاطمه به مسابقات قهرمانی آسیا میرسد جایی که ایران باید در نیمه نخست اردیبهشت در تایلند با حریفانش رقابت کند.
در شرایطی که تیم زنان اولین حضور آسیاییاش را تجربه خواهد کرد تلاشها در خارج از زمین تمرین برای تأمین هزینههای اعزام ادامه دارد.
اسماعیلی میگوید: میتوانم بگویم مشکل اصلی تیم ملی مسائل مالی است و بازیکنان بهسختی وسایل موردنیاز را فراهم میکنند و این وسایل با توجه به اوضاع ارز، بسیار گران شده است.
فاطمه ادامه میدهد: چند روز دیگر باید به تایلند سفر کنیم و نیاز به تمرکز و دوری از حاشیه و مسائل غیرفنی داریم؛ اما با خبری شوکهکننده مواجه شدیم که هیچ ارگان و اسپانسری به کمک ما نیامده است. هزینههای سفر را خودمان و انجمن باید تقبل کنیم و این هزینهها بسیار زیاد و خارج از توان بازیکنان است. واقعیت این است که تیم ملی تنهاست و خودمانیم و خودمان!
این در شرایطی است که بار تیم ملی این روزها روی انجمن هاکی روی یخ است که نه ردیف بودجهای از بودجه فدراسیون اسکی دارد و نه اسپانسر مشخصی و این برای یک رشته رو به پیشرفت که شایستگی خود را ثابت کرده، عادلانه به نظر نمیرسد.
فاطمه درباره زندگی توام با هاکی خود میگوید: در هفته ۳ جلسه به تمرینات تخصصی خود روی زمین هاکی میپردازم. زمانی را برای تمرینات بدنسازی و تمرین با شاگردانم در نظر گرفتهام و جمعه تنها روز خارج از دنیای هاکی من است.
او امیدوار است همراه با تیم ملی در تایلند به موفقیتی دلگرمکننده برسد. تیمی که فاطمه جوان کاملاً به آن امیدوار است: خوشحالم که در تیم ملی فضایی دوستانه و صمیمی ایجاد شده و این اتحاد و همبستگی نویدبخش خبرهای خوش از هاکی است.