حامد اسماعیلی – پایگاه خبری ورزش زنان ایران : برای آن ها که سال هاست که با فوتبال زنان ایران آشنا هستند سارا قمی نامی است که زیاد شنیده اند.
سارا قمی نامی شاخص در فوتبال زنان ایران است. نه تنها به خاطر تبحرش در گلزنی، آمارهای فوق العاده و جنگیدنش با سختی ها به عنوان یک دختر فوتبالیست در دورانی که فوتبال زنان یک پدیده ناشناخته بود بلکه به دلیل اخلاق مداری و دوری اش از حواشی و آن چه او چهره فوتبال را مخدوش می کند.
او از نسل نخستین بازیکنانی است که در فوتبال زنان ایران چهره شدند. پس از سال‌ها حضور در لیگ برتر فوتبال زنان و بازی در تیم ملی، او با وجود اینکه هنوز باکیفیت و توانمند است اما به خداحافظی از دنیای فوتبال فکر می‌کند.
سارا قمی در تیم محبوبش ملوان کاپیتان و همه کاره بود و در مقطعی برای شهرداری بم بازی کرد و با این تیم قهرمان شد و امسال نیز با حضور در تیم هیئت فوتبال البرز همراه با مربی محبوبش مریم ایراندوست باز هم نقش اول بود به طوری که تصور تیم البرز بدون سارا قمی، چیزی جز تیمی ناتوان در گلزنی را بر جای نمی‌گذاشت.
حالا سارا که به نظر می‌رسد به تدریج از میل به فوتبال بازی کردن در سطح اول ایران فاصله گرفته به وداع با دنیای فوتبال البته در عرصه فعالیت به عنوان یک بازیکن، فکر می‌کند. او زمانی که در شهرداری بم بود نیز تاکید کرده بود که قصد دارد یک مربی ثمربخش باشد و حالا ۲ سال پس از آن اظهار نظر بار دیگر تاکید کرده که در حال فکر کردن به پایان است.
سارا حدود ۳۳ سال سن دارد اما این سن برای او مانع نبوده است. نگاهی به عملکرد او در لیگ اخیر یا یکی دو سال گذشته نشان می‌دهد او تا چه اندازه آماده و سرحال است. اگر مربیان سارا بتوانند او را مجاب به ادامه کنند بدون تردید لیگ برتر حداقل تا ۳ سال آینده بازیکنی در اوج و پخته را در خود خواهد دید.
با این وجود، علاوه بر فاکتورهای کیفی و آمادگی جسمانی، آنچه یک ورزشکار را در بالاترین سطح و مثمر ثمر، حفظ می‌کند انگیزه‌های روانی و فکری اوست. سارا اگر برای بازی کردن انگیزه داشته باشد همچنان، همین بازیکن اثربخش خواهد بود اما واقعیت این است که او رویای دیگری دارد: تبدیل شدن به یک مربی بزرگ.
سارا برای تبدیل شدن به یک مربی خوب، فاکتور بزرگی به نام تجربه دارد. تجاربی که کمتر دختر فوتبالیستی از آن بهره مند است گرچه تجربه، همه چیز نیست. با ابراز علاقه دوباره سارا قمی به خداحافظی از فوتبال و ورود به عرصه مربیگری، ممکن است لیگ ۹۸ آخرین لیگ او بوده باشد و یا در بهترین حالت او در پایان لیگ ۹۹ از فوتبال خداحافظی کند. شاید خداحافظی در انزلی، در خانه قدیمی و دوست داشتنی و در کنار مردم گیلان، گزینه بهتری برای سارا باشد.گزینه‌ای باشکوه و دروازه ورود به دنیایی شاید باشکوه‌تر.
گزینه اول و آخر سارا همیشه بازی در گیلان بوده است. در انزلی او محبوب است و از بازی در خانه لذت می برد با این حال شرایط ملوان مانع از ادامه حضورش در تیم محبوب شد. در هر صورت یک زندگی فوتبال زیبا، یک پایان زیبا می خواهد. همه راه ها به خانه ختم می شود.
اطلاعات خبر: *نویسنده: حامد اسماعیلی*منبع: اختصاصی*انتشار ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹- ساعت: ۱۹:۲۵
