حامد اسماعیلی – افرا ورزش : با وقوع اتفاقات مثبت برای گشایش درهای باشگاه‌ها به پایان دوران حکومت خود مربی‌پنداران در شبکه‌های اجتماعی نزدیک می‌شویم.
درباره بی در و پیکر بودن فضای اینستاگرام پیش از این صحبت کرده‌ام و کرونا فضا را برای جولان افرادی که با هر وسیله‌ای شروع به جمع آوری دنبال کننده کرده و در ایام شیوع کرونا نقش مربیانی دلسوز را برای آنها ایفا کرده‌اند، مهیا کرد.
در روزهای اخیر در شبکه‌های اجتماعی از سوی برخی اهالی رسانه، موضوع پرداختن به مربیان دروغین با عناوین بی ارزش داغ شده است. مربیانی که در بخش معرفی خود در اینستاگرام خود را قهرمان جهان و آسیا و مدرس فلان و بهمان معرفی می‌کنند و البته اینستاگرام از کسی سند و مدرک نمی‌خواهد.
دروغ گفتن هم که اصولاً کنتور نمی‌اندازد پس فضا فراهم است برای تحویل هر خزعبلاتی به عنوان یک قهرمان نامدار که احتمالاً حق او در دورانی خورده شده یا مثلاً در آن زمان رسانه‌ها به ورزش زنان نمی‌پرداختند که علیا حضرتان به شکل شایسته دیده شوند.
برای تشخیص سره از ناسره در شبکه های اجتماعی که همه چیز دیجیتال و گاهی غیرواقعی است، راهی وجود ندارد جز بالا بردن آگاهی و سواد رسانه‌ای مخاطب. اینکه مخاطب از خودش بپرسد این چه قهرمان جهان و آسیایی است که نه عنوانش جایی درج شده و نه کسی او را می‌شناسد.
به عبارت دیگر، قصور مخاطب در این موارد کمتر از مدعی دروغین نیست. مخاطبی که هر چه می بیند، می‌پذیرد و بدتر آن، گهگاه به اشتراک می‌گذارد و به ترویج دروغ کمک می‌کند. برای ایستادگی در برابر دروغ، ما حلقه اول زنجیر هستیم.
