به گزارش “ آی دبلیو اسپورتس ” آژانس ورزش زنان ایران؛ رقابت‌های انتخابی تیم ملی کاتای بانوان در تهران برگزار شد و زینب السادات حسینی توانست عنوان دوم بخش انفرادی را از آن خود کند.
گرچه سطح رقابت دختران کاتارو بسیار نزدیک بود و مسابقات انتخابی، رقابتی پرستاره به نظر می رسید اما رسیدن زینب السادات حسینی به فینال شایان توجه بود گرچه زینب جوان در فینال از پس مهسا افسانه بزرگ برنیامد.
زینب السادات حسینی در میان جوانان آینده دار کاتای ایران، یکی از مستعدهاست. موفقیت او در مسابقات انتخابی تیم ملی بهانه ای شد تا آژانس ورزش زنان ایران گفتگویی صمیمی را با او ترتیب دهد.
آی دبلیو اسپورتس: نظر اجمالی در مورد مسابقه، عملکرد خودت و رقبا چیست؟
زینب السادات حسینی: سطح مسابقات خیلی بالاتر از مسابقاتی بود که قبلا تجربه کرده بود. بعد از مدت‌ها که مسابقه‌ای نداشتیم و انگیزه‌ها افت کرده بود، این مسابقات باعث شد که بتوانیم خودمان را به خوبی محک بزنیم.
سطح داوری‌ها هم خیلی پیشرفت کرده بود، نحوه امتیازدهی مثل قبل نبود و پیشرفت زیادی داشت. در کل تجربه باارزشی برای حضور بهتر در مسابقات مرحله بعد بود. همه مدعیان در سالن مسابقه بودند و همه چیز لذت بخش بود.
آی دبلیو اسپورتس: چه نظری در خصوص ترکیب جدید تیم داری؟
زینب السادات حسینی: ترکیب تیم ما قبلاً متشکل از ملیکا عزتی، سپیده امینی و من بود. الآن نگین ابراهیمی به جای ملیکا عزتی به تیم اضافه شده است. مدت کوتاهی است که تمرین سه‌نفره را شروع کرده‌ایم.
نگین چون از یک باشگاه دیگر می‌آید کمی برایش سخت است. ولی توانستیم خیلی خوب کارکنیم و نتیجه عالی گرفتیم. امیدوارم بیشتر و بهتر جلو برویم . می خوایهم هر روز بهتر از دیروز و باعث افتخار مربی باشیم.
آی دبلیو اسپورتس: فکر می کنی چه چیزی باعث شده تو در این سن به این نقطه برسی؟
زینب السادات حسینی: من متولد ۱۳۸۲ هستم. به عنوان یک کاتاروی نوجوان در مسابقات بزرگ‌سالان شرکت کردم، به فینال رسیدم و مقابل کسی که سال‌ها در مسابقات بزرگ‌سالان شرکت می‌کند رقابت کردم که برایم باعث افتخار بود.
این نایب قهرمانی بیشتر تلاش خودم بود اما مربی‌ها و خانواده نیز همواره حامی‌ام بوده اند.به لطف خانواده ام بود که وارد این رشته شدم. مادرم در مسابقات همیشه کنارم حاضر است. امسال نیز در این مسابقات در بخش تیمی داخل سالن بود؛ ولی بقیه رقابت‌ها به دلیل کرونا خارج سالن حضور داشت.
آی دبلیو اسپورتس: چه شد که وارد کاتا شدی؟
زینب السادات حسینی: پدرم در دوران جوانی کاراته کا بوده؛ چون جنب و جوش زیادی در بچگی داشتم، من را به کاراته آوردند تا به طریقی وقت بگذرانم. از همان ابتدا که باشگاه می‌رفتم یک حس مسئولیتی داشتم که حتی یک جلسه تمرین را غیبت نداشته باشم و به زحمات خانواده‌ام پشت نکنم.
آی دبلیو اسپورتس: حس پدر و مادرت وقتی مسابقه می‌دادی چطور بود؟
زینب السادات حسینی: من در مسابقات مختلف جهانی، آسیایی و … شرکت کردم. پدرم همیشه به من می‌گوید، قبل اینکه می‌خواهی مسابقه بدهی، از خدا بخواه که کمکت کند. مادرم هم همیشه به من انگیزه می‌دهد که تلاش کرده‌ای و این مدال حق تو است. وقتی برنده می‌شوم پدر، مادر و خواهرم بیشترم از من خوشحال می‌شوند.
آی دبلیو اسپورتس: قبل اینکه وارد زمین مسابقه شوی به چه چیزی فکر می‌کنی؟
زینب السادات حسینی: خیلی دعا می‌کنم و از خدا می‌خواهم که قدرت و لیاقت به من بدهد تا پیروز شوم. همیشه می گویم خدایا به من کمک کن. این انرژی معنوی واقعا به من کمک می کند و آن را حس می کنم.
آی دبلیو اسپورتس: نگاه حریفان به تو به عنوان یک رقیب قدرتمند است. تو چطور؟
زینب السادات حسینی: من همیشه سعی کرده‌ام با رقیبانم رفیق باشم. اگر کمکی یا مشورتی خواستند به آنها بدهم. به آنها به عنوان یک دوست نگاه می‌کنم. رقابت سالم اولویت من است. قبل مسابقه، اول برای حریفانم دعا می‌کنم و بعد خودم.
آی دبلیو اسپورتس: اکثر حریفان قدرتمند تو، هم باشگاهی تو نیز هستند. این موضوع در تمرینات تأثیر گذار است؟
زینب السادات حسینی: وقتی سن کمتری داشتم، بله؛ یک مقدار برایم این موضوع مشکل بود. ولی هر چه گذشت، سن و تجربه‌ام بالاتر رفت، این مشکلات نیز حل شد و دیگر مشکلی با هم نداریم.
آی دبلیو اسپورتس: مشکلات و ناهمواری‌های کاتا را در چه می دانی ؟
زینب السادات حسینی: سالن ورزشی یکی از مشکلات اصلی است. چون باید زمان بیشتری را علاوه بر باشگاه تنهایی تمرین کنم؛ چون سالنی ندارم مجبورم تعداد زیادی تاتمی بچینم و دوباره جمع کنم. این یکی از دغدغه‌های اصلی من هست.
خیلی از مواقع، موفقیتی کسب کرده ام اما پاداشی به ما نداده‌اند. به هر حال هر فردی انگیزه و دلیل می‌خواهد تا بخواهد راهش را ادامه دهد. آخرش که چه؟ من همیشه نیمه پر لیوان را می‌بینم و اعتقاد دارم خدای من بالاتر از مشکلات من است. مشکلات هست اما خیلی مهم نیست.
مشکلاتم را پله‌ای برای پیشرفت خودم میدانم. مشکل را باز می‌کنم و مثل حل مسئله ریاضی سعی می‌کنم آسان‌ترین راه را برای حل آن پیدا کنم.
آی دبلیو اسپورتس: تأثیر گذار ترین فرد در زندگی‌ات؟
زینب السادات حسینی: خانم بغلانی پور مربی و الگوی من است. با کمترین امکانات بهترین نتیجه را داشته است. این همه قهرمان تحویل جامعه داده و افتخارات زیادی دارد. از چشم من ایشان یک زن قهرمان و قوی است. قهرمان‌های زیادی تربیت کرده که پرچم کشور را بالا برده‌اند. البته تأثیرگذار ترین فرد زندگی‌ام نیز مادرم است.
آی دبلیو اسپورتس: وضعیت تحصیلی تو چگونه است؟
زینب السادات حسینی: همیشه خوب بودم. رشته من ریاضی فیزیک است و نسبت به همکلاسی‌هایم که خیلی درس می‌خوانند وضعیت قابل قبولی دارم. قبل از اینکه وارد تیم ملی شوم نیز در آزمون تیزهوشان قبول شدم ولی به آن مدرسه نرفتم.
چند ماه پیش نیز کنکور دادم و با اینکه مطالعه زیادی نداشتم، رتبه‌ام خوب شد و هر دانشگاه دولتی که بخواهم می‌توانم بروم.
با توجه به مقام‌های که در ژاپن و قزاقستان داشتم، می‌توانم در رشته علوم ورزشی بدون کنکور تحصیل کنم. مدارکم را تحویل داده‌ام و در همین رشته تحصیل خواهم کرد.
آی دبلیو اسپورتس: و هدف نهایی ؟
زینب السادات حسینی: بتوانم در هر مسابقه‌ای چه المپیک، چه جهانی و آسیایی پرچم ایران را بالا ببرم و سرود ملی ایران را طنین انداز کنم.
همیشه دوست دارم عکسی در حالی که مدال طلا گرفته‌ام و از شوق زیاد گریه می‌کنم داشته باشم که امیدوارم این اتفاق بیفتد.
آی دبلیو اسپورتس: کلام آخر
زینب السادات حسینی: هم سن‌های من، چه ورزشی‌ها و چه غیر ورزشی، سختی‌های زیادی کشیده‌اند. می‌خواهم به آنها بگویم که کم نیاورند و سخت تلاش کنند.
نشانه‌ی اصلی قهرمان‌بودن این است که با توجه به اینکه شرایط و اطرافیان شما مدام روی رویای شما خاک می‌ریزند، شما باید به جای توجه‌کردن به کار آنها، رویایتان را از زیر خاک در بیاورید…. 《جول اوستین》 موفق باشی قهرمان✌?