به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران IWSports به نقل از سازندگی ؛ سه سال پیش بود که نخستین جرقه ها زده شد تا خانمها بتوانند وزنه بزنند. البته پیش از آن هم تابوشکنیهای زیادی در ورزش زنان انجام شده بود، اما نه مثل حالا.
صدور مجوز برای فعالیت بانوان
صدور مجوز برای بانوان وزنه بردار به یک سال هم نمیرسد، اما بانوان تمرینات را غیررسمی آغاز کرده بودند انگار که فقط منتظر مجوز بودند. مسابقات نزدیک بود و هر لحظه این امکان وجود داشت مجوزی که داده – شده باطل شود. به همین دلیل به سرعت بودجهای در نظر گرفته شده دختران به اردوی جدید فراخوانده شدند و با هر رکوردی که زده بودند پیراهن تیم ملی را به تن کردند. سد محکمی به نام مجوز عبور کردند.
مشکلی به نام لباس
سازندگی نوشته: در وزنه برداری بانوان قانونی وجود دارد که داوران حتما باید آرنج و زانوی وزنه بردار را ببینند، آن هم به دلیل اینکه این دو قسمت از بدن نباید در هنگام وزنه زدن خم شود، با این حال طراحان ایرانی با در نظر گرفتن این مشکل لباسهایی را طراحی کردند که در این دو قسمت از بدن کمی نازکتر از بقیه لباس باشد و مشکلی برای داوران ایجاد نکند.
اما از دل وزارت خانه بودند کسانی که با این لباسها مخالفت میکردند. ده طرح وده پیشنهاد، اما انگار نه انگار. کار داشت به جاهای باریک کشیده میشد و ضرب الاجلی که فدراسیون جهانی تعیین کرده بود، داشت به پایان میرسید که معلوم نشد چه اتفاقی افتاد که آخرین لباس ارسالی به فدراسیون جهانی هم از سوی آنها تایید شد و هم از سوی کمیسیون مربوطه در تهران مشکلی نداشت!
اجازه والدین و نبود امکانات
مشکل بزرگ دیگر اجازه خانوادهها بود بعضی از خانوادهها اجازه نمیدهند فرزندان پسرشان به سمت وزنه برداری رو بیاورند چه برسد به اینکه دختر خودشان را در قاموس یک وزنه بردار ببینند. اما نمیشود جلوی عشق و علاقه را گرفت.
ابندای کار برای پارمیدا محمودیان و دوستانش که حالا لباس تیم ملی را پوشیده اند غریب بود و عجیب. نگاهها سنگین بود و مسائل حاشیهای زیادی برای آنها به وجود میآمد،آنها مجبور بودند به صورت زیر زمینی تمرین کنند. دختران وزنه برداری بی خیال ماجرا نشدند و زیرزمینی وزنه زدن را یاد گرفتند و تاریخ ساز شدند.
*انتشار مطالب سایر رسانه ها به معنای تایید محتوای آن ها نیست و صرفا جهت اطلاع از خروجی سایر رسانه ها صورت می گیرد