آی دبلیو اسپورتس : از خداحافظی مهسا جاور با دنیای قایقرانی پس از جاکارتا مدت‌ها می‌گذرد. او حالا یک مادر است و در روزهای جدایی از رشته ورزشی مورد علاقه اش، مسئولیت‌های مادری را تجربه می‌کند.
قابل تصور نیست که او روزی با نقشی جدید به کارزار باز نگردد. او بخشی از تاریخ قایقرانی ایران و قسمت مهمی از خاطرات ورزش این کشور در دهه گذشته است.
بانوی جوان زنجانی، ماه‌ها پس از خروج از دنیای قهرمانی همچنان در ذهن ورزش ایران باقی مانده است. گرچه حافظه تاریخی مردم، چندان قوی نیست اما مهسا جاور در حافظه بلند مدت ما جای دارد. جایی که در آن مجالی برای فراموشی روزهای خوش و خاطرات جنگیدن و مقاومت نیست.
تاریخ زندگی مهسا جاور روزهای فراوانی داشته است. بردن انواع و اقسام مدال‌ها در قاره پیرمان و درخشیدن‌های بی پایان اما روزی که او رفت و گفت که می‌خواهد به زندگی شخصی اش برسد، روز دیگری در تاریخ ورزش ایران بود. همان روز که ضربان قلب رب النوع رویینگ، ریتمی غیرعادی را تجربه کرد.
همه مدال‌ها و افتخارات مهسا جاور به کنار. شاید زیباترین دستاورد او در دوران ورزشی اش، الهام بخشی برای جوان ترها بوده باشد. برای آنها که جا پای قدم‌های او گذاشته‌اند. برای آنها که در آینده نام او را بر زبان خواهند آورد.
