تعیین فینالیست به نبرد پنجم کشیده شد
دختران دوچرخهسوار دور از مدال | بداقبالی مائده نظری
تساوی تیمهای فوتبال زنان ایران و پورتوریکو
پیروزی مدعیان | مس در ست پنجم تسلیم امیدیه شد
پیروزی بزرگ سحر در آبادان | یک گام تا فینال؟
گروه بهمن، اکنون در فینال لیگ برتر بسکتبال
ارزشهای سپاهان، از جوانها تا هدیه حافظ
شهرداری تبریز، تسلیم ناپذیر تا آخرین نفس
رییس فدراسیون بوکس میگوید دختران بوکسور برای مسابقه و تجربه رقابتی در رشته محبوب خود مجبور به سفر به ترکیه و تایلند هستند.
مژگان رحمانی ستاره بین المللی دارت در کانون توجه مجامع بین المللی است. رسانه بین المللی اسکای اسپورتس گزارشی ویژه در مورد او منتشر کرد.
قوی شدن ریشه قهرمانان پوشالی، پیش از هر چیز ضربه به شخصیت ورزشکارانی است که عمری را صرف موفقیت در ورزش کردهاند و افتخار آفریدهاند.
ثمین عابد خجسته ستاره بین المللی بدمینتون ایران در مجموعه یادداشتهای خود درباره زندگی ورزشی، سفرها و تجربیات خود مینویسد.
آنچه روزی از آن یاد میکنیم نه مدال، نه سهمیه المپیک و نه ژست شما در برابر دوربین ها بلکه اخلاق نیکی است که بانی پراکندن عطر آن بودهاید.
روز دختر گذشت و سیصد و خردهای روز دیگر دوباره همین پیام تبریکها را از نظر خواهید گذراند اما موضوع، تغییر در ورزش زنان است.
اینستاگرام معیاری است برای تشخیص سره از ناسره و برای برندهایی که رخ "مسئولیت اجتماعی" به خود می گیرند اما اولویت آنها هم لایک و فالوور است.
اگرچه در وزارت ورزش و جوانان، دردسرهای بزرگی برای پیشبرد برنامههای جاری ورزش وجود دارد اما واقعیت این است که متولی تربیت انسان در این مملکت، هر کس و هر چه که هست باید همه چیز را از نو بکوبد و بسازد.
دهها سال پس از ورود زنان به المپیک، رقابت برای زنان ورزشکار در بزرگترین رویداد ورزشی جهان جذابتر و حرفهای تر از همیشه است. المپیک مثل همیشه میدانی برای انسانیت است.
یک مربی زن ایرانی در میان چهرههای هویت بخش اسکواش زنان آسیا قرار گرفته است. پرند دولتی زاده بازیکن سابق تیم ملی و مربی کنونی تیمهای ملی و تیم هنرمندان است که تنها زن در میان مربیان هویت بخش اسکواش آسیا به شمار میرود.
در شرایطی که ورزش زنان هنوز در ایران، غریبه ای در شهر است آنها راه داور شدن را در پیش گرفتند و تنها خود آنها میفهمند که هیچ متر و معیاری چون عشق نمیتواند یک زن را تبدیل به یک داور کند.
یک مربی از چه برنامه حمایتی برخوردار است؟ چند نفر از مربیان ما بیمه هستند و آینده شغلی مطمئنی دارند؟ در این شرایط که درآمد مربیان به صفر نزدیک شده چه کسی حالی از آنها می پرسد و از آنها درباره نحوه تامین هزینههایشان پرس و جو میکند؟